Deze keer een recept met een verhaal van de tante van Mirelle:

Vanaf half september mogen we weer los en gaan we cranberry’s plukken!

Voor het plukken met een bak heb je tegenwoordig een vergunning nodig op Vlieland. Vroeger plukte mijn man ook altijd met een bak voor de plaatselijke vergunninghouder en verdiende daar een aardig zakcentje mee in de herfstvakantie.
Maar de laatste jaren plukten we altijd met de hand en ook nu ga ik nog het veld in om te plukken vergezeld door zoon, kleinzoon, zus en honden. Soms heb je leuke ontmoetingen tijdens het plukken en zo hebben we ooit eens mensen horen praten over mijn vader gelukkig alleen maar positief !

Ik ben een selectieve plukker, zoek de mooiste, grootste en meest donkere cranberry’s.
Daar krijg je de lekkerste jam van, ze zien er altijd prachtig uit zo met zijn allen in je emmer en daarna hoef ik thuis niet meer al die blaadjes en grasjes tussen de bessen uit te vissen.
Voor die tijd spaar ik altijd lege potjes met een goed afsluitbaar deksel geholpen door familieleden en zorg ik dat ik de geleisuiker in huis heb. Want daar is uiteraard op het eiland een run op in deze tijd.

En dan komt het moment van de jam maken. De potjes worden in kokend heet water schoongemaakt met soda, de bessen afgewogen en schoongemaakt. 
Dan in de pan, beetje water erbij en na een tijdje hoor je de bessen knappen, flink roeren en even later de geleisuiker erbij, zeven en in de potjes gieten.
Als alles schoon is, is het zo lekker om een schaaltje vla met nog een restje warme jam te eten! 
Altijd afhankelijk van de hoeveelheid potjes die ik gemaakt heb deel ik ze uit maar zeker gaat er ook één naar de oudste kleinzoon. Die is dol op Oma’s cranberry jam.
Een paar zakjes met een handjevol bessen in de vriezer voor door de hachee stoofpotjes of door de rodekool is ook altijd lekker.

Groet Alie Kikstra-Horjus