Voedsel en kleding: meer overeenkomsten dan je soms denkt!

Al eerder schreef ik iets over kleding op dit blog. En dat is niet toevallig zoals ik toen al zei.

Voedsel en kleding: meer overeenkomsten dan je soms denkt!

Al eerder schreef ik iets over kleding op dit blog. En dat is niet toevallig zoals ik toen al zei. Wie iets begrijpt over de knelpunten die er in de gezonde voedselvoorziening zijn snapt gelijk ook dat dit zo ongeveer één op één telt voor de kleding industrie.

Voor natuurlijke stoffen is bijvoorbeeld vaak veel water nodig, voor synthetische stoffen wellicht aardolie. Kortom, wie zich kleedt met fastfasion is, net zoals diegene die zich voedt (of vult…) met fastfood, een behoorlijke foodprint aan het creëren.

Kies voor een hoge kwaliteit

Daarom is sowieso lang doen met je kleding een goed ding. Koop dus iets van een hoge kwaliteit. Ook voor kinderen want je kunt kleding doorgeven of weer verkopen.

Koop dus ook eens tweedehands. Er zijn steeds meer mogelijkheden om te selecteren op merkkleding voor als je wellicht niet van vintage houdt.

Tweede kans kleding is al lang niet meer suf en voor minderbedeelden. Het is juist iets voor bewuste mensen!

Ik val zelf, omdat ik gewoon niet zo van shoppen houd, in de categorie tot-de-draad-versleten. Letterlijk de gaten in mijn spijkerbroek gelopen en dan heb ik hem ook nog een keer versteld en daarna pas gun ik mezelf een nieuwe. Meestal doe ik jaaaaaaren met een item. Deze broek is 5 jaar gelden gekocht en wekelijks gedragen. Dat kan dus ook. 😉

Mud jeans via Diezijner

Dit keer kocht ik een nieuwe broek via een te gekke winkel in Groningen: Diezijner. Ze had, onder nog veel meer goeds, ook van die geweldige Mud-jeans in haar rekken hangen. Een merk waar ik wel heel erg fan van ben. Een bedrijfsvoering dat helemaal bij mij past. Alternatieve manieren bedenken en het verhaal achter je kleding belangrijk maken.

Je wordt onder anderen gestimuleerd om je oude jeans terug te sturen zodat ze de stof kunnen hergebruiken. Een prachtig voorbeeld van de circulaire economie. Ze zetten je aan tot nadenken. Over hoe wij met grondstoffen om kunnen gaan maar ook over je zelf. Want je jeans heeft over het algemeen vele noemenswaardige momenten met je meegemaakt.

Het verhaal over waarom ik mezelf nu inzet

De broek die ik nu ga terugsturen is daar zeker een voorbeeld van. Ik weet nog waar, met wie en wanneer ik hem kocht. Een tijd waarin geld hebben om aan kleding uit te kunnen geven meer uitzondering dan regel was.

Ik had mezelf toen op een krap leefbudget gezet omdat ik nog niet genoeg verdiende als zelfstandige om boven het bijstandsniveau uit te komen. Maar ik deed wat mijn hart mij ingaf dus ik nam het kleine budget voor lief. Ik wilde wel perse biologisch eten dus koos ik hiervoor in plaats van bijvoorbeeld sommige uitjes en exotische vakanties.

Elke avond een lekker en gezond maaltje op tafel zetten is een feest op zich, dus vakanties miste ik totaal niet. En omdat ik zo goed kon minimaliseren spaarde ik zelfs al snel van dit krappe budget en kon ik me steeds weer meer veroorloven. Dan is een uitje of iets extra’s van kleding nog veel meer waard geworden!

Maar goed, deze jeans dus, die gaat nu terug. Ze waren bij mij toen ik weinig geld had en ik ben er nog steeds heel trots op dat ik destijds keuzes heb gemaakt. Ze zorgde ervoor dat ik deed wat echt bij mij past en dat ik nu in staat ben om met wat ik gespaard heb echt te kunnen investeren in een duurzame toekomst. Keuzes die de aardbol ondersteunen in plaats van uitputten. Keuzes die er soms voor zorgden dat anderen niks van mij snapten. ‘Hoezo ga je weer niet op vakantie? Dat is goed voor je om bij te tanken’ zeiden ze dan. ‘Ja maar, ik hoef niet bij te tanken want ik laad elke dag op als ik blij ben dat ik tijd neem om gezond en lekker te koken’ stamelde ik dan meestal terug…

Maar ik merkte dat ik iets zei dat misschien letterlijk nog wel verstaan werd maar figuurlijk helemaal niet.  Vakanties, twee auto’s voor de deur, theater, uitje, kleding, sinterklaas én kerst… Voor vele is dit slechts een greep uit een onuitputtelijke stroom van ‘omdat het zo hoort’ en ‘omdat iedereen dat toch doet’ die in mijn ogen de oorzaak zijn van druk druk druk…

Ben jij ook toe om dat anders aan te pakken?

Hoe zou het zijn om van zelf eten maken weer een hoofdtaak te maken waar je van geniet?! Geen baan meer die je uitput maar een functie uitvoeren die je letterlijk en figuurlijk voedt. Natuurlijk werken we voor het geld dat we nodig hebben, maar hoe zou het zijn als je je keuzes zo afstemt dat je het zinvolle werk dat je bewust kiest kunt doen met de tijd die jij voor handen hebt. Ik bedoel dus zonder stress met gemak naast jouw hoofdtaak: zorgen voor jou en jouw gezin?

Dat is toch iets anders dan jezelf voorbij lopen en de weken aftellen tot het weer vakantie is… Het is even een mind shift, een nieuwe kijk op het vormgeven van je leven… Maar wellicht de moeite waard om eens te onderzoeken?

Het zijn in elk geval gedachten die bij ons op tafel komen als wij praten over wat wij met onze winkel willen bereiken. Als je handige keuzes maakt kun je die dingen doen waar het voor jou echt om gaat. Wij vinden het heel waardevol om jouw met onze winkel straks handvatten te geven over hoe je dit zelf aan kunt pakken zodat jij ervaart dat dat hip en happening is!

Hoogdravend? Misschien… We doen het toch, gewoon omdat het er voor ons toe doet!