‘Jij was toch in de winkel ook altijd van de categorie dat openheid belangrijker is dan dat het 100% bio is?’

Eh, ja, klopt min of meer… Met die kanttekening dat iets wel onderweg naar 100% bio moet zijn…’

‘En daarom was je zo teleurgesteld in de pannen die tóch PFAS bevatten terwijl ze voor 100% werden verkocht?’

‘Yup, de spijker op de kop! Het is een principe ding. Ook al zeggen ze dat het qua volume maar ter grote van een paar enkele zoutkorrels betreft. Het gaat om het idee inderdaad.’

Wat is er aan de hand?
Ik wilde thuis alle pannen met een antiaanbaklaag (met PFAS dus) vervangen voor pannen zonder dit giftige goedje. Tuurlijk zegt de antiaanbak-pannenmaker dat het geen kwaad kan, maar we weten inmiddels dankzij onder meer de keuringsdienst van waarde wel beter.

Die pan beschadigd door het gebruik, hoe voorzichtig je er ook mee bent, en dan kan het wel degelijk kwaad.

Dat spul moet gewoon verdwijnen uit pannen maar ook uit al onze andere spullen. Het is troep en het moet gewoon verboden worden dat het gebruikt mag worden.

Dus toen ik dacht dat ik een PFAS vrije pan kocht omdat ie als zodanig werd aangeprijsd voelde ik me nogal bekocht toen ik via Juglen Zwaan las dat er, zij het minimaal, maar tóch met dit spul gewerkt is in de onderlagen van die pannen.

Dus ik stuurde een berichtje met de vraag hoe dit op te lossen.

In eerste instantie kreeg ik een reactie terug met een uitleg over hoe gezond de pan toch is ondanks het gebruik van het spulletje dat ik in de verdomhoek heb gezet.

Hiermee was ík in elk geval niet tevreden, want het ging mij immers om het principe. Bovendien voelt dit als sussend: ‘Gaat u maar lekker slapen hoor, er is niks aan de hand met een korreltje gif in de onderlaag van uw pan’.

Niet echt een lekker gevoel dus.

Dus ik reageerde met: Ik snap best dat bij een onbeschadigde pan er geen gevaar is en ik wil ook nog wel het voordeel van de twijfel geven dat er minder PFAS inzit dan in de klassieke antiaanbakpannen. Maar waarom is deze informatie er niet gewoon direct bij gezet? En de misleidende tekst weghalen dat ie PFAS vrij is? Eerlijk duurt het langst toch? Want dat had ik toch voor iets anders gekozen.

En toen kwam de importeur om de hoek. Heel fijn! Ik mocht hem bellen. Dus dat uiteraard gedaan en ik kreeg het aanbod om mijn pannen om te ruilen voor wel echt 100% in orde pannen.

Maar dat wilde ik óók niet. Want dan was ík misschien min of meer tevreden, maar bleef de misleiding bestaan. Dus geld hoefde ik ook niet terug. Nee ik wilde iets anders! Namelijk dat overal waar die pannen verkocht worden dit verhaal bij gezet zou worden en dat de claim dat ze vrij van de giftige stof zijn overal weggehaald zou worden.

Kijk, want dan maak je impact!

Niet het individu afkopen en verder gaan met iets dat desinformatie in de wereld helpt. Daar ben ik niet gelukkig mee in elk geval.

Op de website van de importeur staat inmiddels wel de juist informatie. Dat stemt mij tevreden! Maar op de website waar ik de pannen kocht staat het nog steeds niet. (ik benoem hier expres niet waar ik ze kocht zodat ze de kans hebben het aan te passen. Dan zal ik ze daarna de een pluim geven door te vertellen waar het was.)

De man aan de lijn begreep mijn punt wel. Tot nu toe had hij twee soorten mensen gesproken:

• De eerste die na het lezen van de informatie dachten: Oke, nou prima in dit geval ik doe het er mee en ik zorg dat de pan zolang mogelijk onbeschadigd blijft en koop hierna wel een echt PFAS vrije pan. (Ik hoor noodgedwongen een beetje onder deze categorie, want nu ik de pan eenmaal heb wil ook ook weer niet dat ie op de afvalberg gaat. Dus dan maar gebruiken zolang hij onbeschadigd blijft.)
• En een soort mens dat zijn geld terug wil en andere pannen wil ontvangen.

Ik hoor tot de nieuwe categorie die dus wil dat hij én al zijn wederverkopers met de billen bloot gaan.

We raakte hierdoor verder in een goed gesprek.

Want hij vertelde eerlijk dat de wel echt PFAS vrije pan een veel kortere levensduur heeft dan die ik nu in mijn keukenkastje heb. Dus tja, wat is dan beter?  Ik weet het ook niet.

Tenminste als ik moet kiezen tussen deze twee. Sowieso lopen gezondheid en milieu-impact altijd door elkaar heen in dit soort discussies.

Ik geef toe dat het lastige afwegingen zijn. Zo min mogelijk milieu-impact en zo min mogelijk gezondheidsrisico’s. Heel zwart wit en rechtlijnig is het niet. Een pan met een lange levensduur die geen giftige stoffen afgeeft scoort op beide fronten denk ik toch het allerbeste?

Persoonlijk had ik dus uiteindelijk toch liever voor bijvoorbeeld  de gietijzeren pannen gekozen (in combinatie met bijvoorbeeld de Hooimadam). Dit soort pannen gaan generaties lang mee. Ze vragen in het gebruik doordat ze langer moeten opwarmen meer energie, maar als je met één pan drie of misschien wel vier generaties kunt doen ten opzichte van varianten waarvan elke generatie er wel een stuk of drie of vier nodig heeft? Ook dan weet ik niet hoe de co2 balans uitvalt.

Ik weet wel hoe het verdienmodel uitvalt… Dat is er nauwelijks als we pannen van onze oma’s blijven gebruiken… En dat is nou precies wat denk ik nodig is. 😉

Gevoelsmatig geef ik dus tocht echt voorkeur aan spullen die lang blijven bestaan. Achteraf dus toch liever iets anders gekozen. Ik krijg nu nog wel ook nog zo’n andere pan toegestuurd. Ik mag hem testen. Dat ga ik zeker doen en ook op de lange termijn houd ik jullie en de importeur op de hoogte. Hoe lang gaan ze mee? Worden het ook erfstukken?

Waarom ik uiteindelijk tevreden ben is dat ik ook een zaadje in het hoofd van de importeur heb gezaaid over hoe je met je bedrijf impact kunt maken boven winst. Ik ben al met al toch tevreden omdat dat laatste misschien wel het meeste waard is!

Wat zou jij doen al jou dit was overkomen? En welk keuze zou jij maken?