Is dat Glysofaat verhaal nou echt zo erg Monique?

Tja, ik denk het wel. Maar onderzoek wijst zoals altijd zowel de voors en tegens aan. Het is immers maar net wat je wilt weten en dus wat je onderzoekt. Wie betaalt, bepaalt, dat is ook bij het doen van onderzoek zo…

Ik ben persoonlijk overtuigd dat de natuur op deze aardkloot uiteindelijk de baas is. Dus het lijkt mij een uitstekend idee om naar de natuur te kijken bij het oplossen van de vraagstukken van deze tijd. En onderzoeksresultaat te negeren dat betaald is door bedrijven die veel geld verdienen aan het voortbestaan van chemische oplossingen.

De piskijker actie van Robin Food vind ik daarom een mooi idee. Hoewel ik ook wel weet dat het slecht een kleine stap is; Het zet mensen wel aan het denken en dat is precies wat nu nodig is.

Als ik dan een reactie van iemand leest die zich afvraagt of het wel kan zonder chemie omdat een een sprookje is om te geloven dat het anders kan, moet ik mezelf eerst bijeen rapen. Maar na een kort moment van bezinning kan ik weer reageren en zeggen:

Glyfosaat is een omstreden onkruidbestrijdingsmiddel.

Is er een alternatief?

Ja, biologische landbouw* met veel minder in- en export, een eerlijke prijs voor voedsel zodat de producent een goed inkomen heeft. Verlaging of afschaffing van btw op biologisch voedsel en overheidsstimulering voor kleinschalige landbouw zodat diegene die het voedsel wil kopen het daadwerkelijk kan betalen.

*of manieren die diezelfde uitgangspunten hanteren.

Maar ik begrijp wel waarom gebruikers van glysofaat, die nu ervaren dat ze afhankelijk zijn van een dergelijk middel, weerstand hebben tegen een mogelijk verbod op dit soort stoffen. Je inkomen hangt er immers vanaf.

Daarom is het ook niet handig om te sleutelen aan het huidige landbouwsysteem dat gebouwd is op industriële input zoals landbouwgif, gemodificeerd zaad dat resistent is tegen dit gif en kunstmest.

Dat systeem in eindig en hiervan moeten we afscheid nemen als je het aan mij vraagt.

Ondertussen is het dan wel zaak om het nieuwe systeem, van veel meer kleinschalige boeren, en lage input’s, op te bouwen.

Een sprookje? Ik hoop het, want die eindigen altijd met: En ze leven nog lang en gelukkig. 😉

Deze discussie gaat niet over of een stof wel of niet slecht is voor mens en milieu. Deze discussie gaat over hoe we op een eerlijke, gezonde manier voor elkaar en de plek waar we leven kunnen zorgen.

Daar hebben we mensen voor nodig. Geen aandeelhouders van multinationals.

Dus:

• Koop lokaal.
• Geniet van groenten en fruit van het seizoen.
• Eet hooguit met mate, dierlijke producten en kies dan alleen het allerbeste product.
• Zorg dat groente, fruit, noten, zaden, pitten en kruiden de hoofdmoot blijven.
• Handel eerlijk met de overproductie zodat je ook zo af en toe van een exoot verderop in de wereld kunt genieten.

Kortom: Welkom bij bijvoorbeeld jouw lokale CSA tuin, bij Hofweb, op de biologische markt, Bij Odin, of natuurlijk De Streekboer.