‘Nou daar zijn we dan…! Maar pff, jeetje… We hebben net een gesprek gehad met onze docent…’
Ze zien er een beetje teneergeslagen uit… Twee jonge studenten die vorige week met frisse moed aan een grote opdracht begonnen. Een opdracht waarvan ik al wist dat het zou gaan schuren en schaven en dat die daarom ook zo ongelofelijk leerzaam zou worden. De werkelijkheid van een sociale onderneming schuurt nu eenmaal met die van de gangbare kennis…
Ze doen een minor Neuro-marketing. Niet gelijk een combi die past bij wat wij doen hoor ik je denken. En dat klopt helemaal!
Het is een vorm van marketing gecombineerd met kennis uit de neurowetenschap. Uiteraard met de bedoeling, als je het netjes zegt, om beter aan te sluiten bij vraag van de klant… Maar we snappen allemaal dat het gewoon een extra middel is om winstmaximalisatie een steuntje in de rug te geven. Dus als studenten mij komen vragen of ze onderzoek mogen doen dan wrijf ik in mijn handen. Want je zou deze kennis vanzelfsprekend ook op een andere manier in kunnen zetten.
Maar ondertussen stonden ze er dus een beetje vertwijfeld bij en ze zeiden:
‘Fijn om hier even te zijn en nog meer achtergrond te horen. Want wij hadden onze leraar verteld over wat we wilden doen met ons onderzoek ‘Kunnen we studenten motiveren om naar deze winkel te gaan omdat ze ook willen bijdragen aan het mooier maken van de wereld.’
Ik had ze al geleerd dat ze beter een waarom-vraag konden gaan onderzoeken om verder te komen dan het ‘wat en hoe’ dat alleen over de buitenkant gaat. Op zichzelf is die kennis jammer genoeg nog steeds controversieel…
Want beteuterd gingen ze verder. ‘Maar toen zei hij dus dat bedrijven er nu eenmaal zijn omdat ze winst willen maken… En dat jullie winkel dus veel te duur is voor studenten en dat die dus gewoon voor de goedkoopste boodschappen gaan… En dat van die maatschappelijke impact klonk hem toch wat sprookjesachtig in de oren…’
Het klonk alsof ze moesten kiezen tussen de klassieke economie en de nieuwe. En misschien was dat ook wel zo… En hoe moeilijk en onmogelijk het ze leek.
Ergens zonk de moed me in de schoenen. Onze jeugd krijgt echt nog, in mijn ogen, achterhaalde en ouderwetse economische ideeën mee in hun studie. Hoe moet het dan ooit goed komen? Ze moeten wel inspirerende dingen meekrijgen zodat ze handvatten hebben om de dingen anders te gaan doen. Want wie doet wat we altijd al deden, krijgt wat we altijd al kregen. En dat is keer op keer iets dat méér CO2 uitstoot dan het jaar daarvoor…
Uiteindelijk spring ik gelukkig toch op de spreekwoordelijke zeepkist en gaf ze het ene argument na het andere waarmee ze met hun docent in dialoog konden gaan. Want daar geloof ik sowieso in, ga in gesprek met elkaar en ontdek dat de dingen allemaal niet zo zwart-wit zijn. Dat we niemand de schuld in de schoenen moeten schuiven als we verandering willen maar dat we beter kunnen gaan zoeken naar wegen die nog gebaand mogen worden.
Afijn, dat dus… Je kunt het groepje studenten helpen door minder dan vijf minuten van je tijd te investeren. Ze zijn je dan eeuwig dankbaar!!!
PS: Ik gaf ze de volgende kijktips mee, misschien vind jij ze ook wel leuk om te kijken:
Ik had beloofd wat kijktips door te geven die iets vertellen over ons waarom:Het kippen-experiment: Het vermoeden dat biologisch gezonder is onderschrijven wij. Maar wij weten dat ook niet zeker (geen hard wetenschappelijk bewijs). Biologisch of duurzame keuzes zorgen in elk geval dat je bewuster gaat eten en dat levert vaker gezondere keuzes op. Dus wij vinden dit een bijzondere onderzoek dat ons idee ondersteunt. Blijf jezelf altijd vragen stellen want alleen dan kom je achter de echte waarheid. 😉
Het verhaal achter melk. Hier is nog heel veel meer over te vertellen. Misschien komen er door deze docu een hele reeks aan vragen naar boven. Stel ze gerust allemaal.
En tenslotte de dramatische feiten over het gebruik van kunstmest:Een must see voor iedereen die vermoedt dat wij echt zelf de sleutel in handen hebben om de aardbol mooier achter te laten dan we hem hebben aangetroffen. Als je het systeem waarbinnen onze (voeding)industrie draait doorziet zie je ook hoe simpel je kunt bijdragen aan het transformeren ervan. En dat is vooral leuk! (Naast dat ik denk dat het heel belangrijk is dus ;-))