Verhaal één:
En dan nu een verhaaltje over waarom deze met heel veel liefde handgemaakte stokbroodzak helemaal niet duur is (al denk je dat eerst wel).
Zeker deze week niet! In de Week van de Circulaire Economie koop je hem met een leuke korting. Ook nog eens! Ontdek hieronder wat ik bedoel:
‘Kijk, we doen het niet, dat is logisch. Het is service. Maar de nieuwe papieren verpakkingen kosten natuurlijk geld. We rekenen die niet door in de prijs van de producten. Het is dus gewoon en ordinaire kostenpost voor de winkel.’
‘Stom zeg’, hoor ik je denken dat je niet alle kosten doorrekent aan de klant…
En misschien is het dat ook wel. Maar het is, en dat is erg genoeg, heel gebruikelijk in de food-wereld dat de werkelijke prijs niet wordt doorgerekend…
Als de herstelkosten van de milieuschade bij de industriële producten zouden worden doorgerekend dan zou onze winkel spontaan heel goedkoop zijn… Iets om over na te denken…
De nieuwe papieren zakjes die wij meegeven kosten ongeveer 15 cent per stuk. De één wat meer de ander wat minder, het is een gemiddelde. En dan reken ik dus inderdaad de milieu-impact van maken en vervoeren nog niet eens mee… Dus als je dat wel doet zou zo’n zakje dus wel 30 cent kosten…
Stel je koopt dus eenmalig zo’n met veel liefde handgemaakte stokbroodzak uit een oud zeildoek of andere gebruikte stof, dan heb je binnen een jaar het bedrag al terugverdiend als wij de werkelijke kosten wél zouden doorberekenen…
En dan heb ik het dus nog niet eens over de milieu-impact die je hebt uitgespaard! Kortom; een onwijs mooie investering voor als je die circulaire economie wilt praktiseren en om te ontdekken dat de eerlijke prijs voor echt voedsel misschien zelfs wel meevalt!
Verhaal twee:
En ook nog een ander verhaal dat ik deelde op de socials naar aanleiding van het blog van vorige week:
De eerlijke prijs… Iedereen is het er mee eens… tot ze bij de kassa staan…
Het is eigenlijk het gesprek van de dag in de winkel… Het blog van vorige week gaat er over en ik heb in een podcast wat mijmeringen hierover benoemd.
Gisteren zei nog iemand in de winkel: ‘Eigenlijk moet er meer groenten in het schap liggen om de winkel aantrekkelijker te maken…’
Vanuit de consument gezien snap ik de vraag. Maar stel ik doe dat, dan hou ik jullie allemaal voor de gek. Wat wij in het schap hebben, is wat we lokaal onbespoten nu tot onze beschikking hebben. Dit is wat er in eigen regio wordt geteeld en voor onze winkel kleinschalig is af te nemen. Bio-producten uit gasgestookte kassen is voor ons echt geen optie, zelfs niet al staan ze in onze eigen regio…
We moeten, hoe niet leuk het ook is, onder ogen zien dat we met ons altijd maar alles (en liefst ook nog eens goedkoop) beschikbaar willen hebben, de grenzen ver hebben overschreden… Niet leuk om te concluderen.
De industrie schotelt het ons voor en wij zijn in slaap gesust… Kopen, kopen, kopen, moeten wij…Wij hebben inmiddels niet meer door wat de natuur ons biedt in elk seizoen… De rijkdom van de variatie, zelfs van de matigheid…
Jongens, ik zit te weer eens te preken op deze zondag. De boodschap is helder toch? Geniet van het leven, de natuur biedt ons overvloed, die moeten we dus niet naar onze hand willen zetten.
Fijne zondag allemaal!
P.S.: Ik kreeg de vraag of ik de eerlijke prijs en beschikbaarheid/schaarste niet door elkaar haal. Ik ga er meer over vertellen binnenkort, want ze hangen heel erg nauw samen. Want als wij een eerlijke prijs aan onze eigen lokale boer willen/kunnen betalen, dan kan hij heel veel meer variatie telen. Het hangt veel meer samen met elkaar dan je op het eerste gezicht ziet. Daar vertel ik nog iets over in de Podcast van deze week.
Dit waren de reacties onder het bericht. Ik deel het graag omdat het echt heel verdiepend is en de noodzaak heel goed aanstipt:
Iemand:
Je bent mijn heldin hoor!
Als side-note zullen we toch ook nog een manier moeten vinden om Antje of Fatima in de bijstand met 5 kinderen ook biologisch en lokaal te kunnen laten eten, want zolang het een elite hobby blijft gaat de wereld nog steeds keihard de afgrond in.
Zaterdag ochtend?
Publiceren in Leeuwarden groepen?
Ik roep maar wat hoor.
Je mag komen koken maar ik heb alleen nog geen keuken 🙈 Wordt aan gewerkt.
En dat dat zo is dat ook iemand in de bijstand dit eten moet kunnen kopen daarmee ben ik het meer dan eens. Het is een van de redenen dat ik de werking van het huidige systeem zichtbaar wil maken met wat wij doen.
Wij kunnen de boodschappen zelf niet goedkoper maken want we willen de boeren een eerlijke prijs geven. De inkomens zullen dus hoger moeten worden (ten laste van de winst en dus van de aandeelhouders van grotere bedrijven waar mensen werken bijvoorbeeld). Uitkeringen mogen wat mij betreft hieraan gekoppeld worden, ook ten laste van subsidies die nu onder meer naar gangbare landbouw of vervuilende industrie gaan. Bijvoorbeeld hè, ik roep ook maar wat…
Het kan dus alleen als het systeem kantelt…
Daar kan ik op zichzelf niks aan doen, ik kan alleen laten zien hoeveel waarde echt eten heeft tov geïndustrialiseerd eten. Zachtjes en liefdevol wakker maken van steeds meer mensen. Want dan kantelt het systeem vanzelf. Ik blijf hoop houden.
Maar dat kookkanaal mag er sowieso komen, want alle inkomens groepen hebben er iets aan om te leren hoe je met een bescheiden budget enorm rijk kunt eten en koken! We hebben de shit uit de supermarkten echt helemaal niet nodig!
Iemand:
Je bent puur reclame voor de mensheid hoor!
Maar er zijn natuurlijk allerlei constructies mogelijk. In India krijgen mensen dan wel niet zo’n mooie uitkering, maar veel mensen ontvangen wel de basisbehoeften zoals rijst, dahl, meel, zout en suiker. Als de gemeente dat zou inkopen en aan mensen in de bijstand zou geven dan hoeven ze minder bijstand uit te keren en ondersteunen ze de lokale bio boeren.
Zou ook enorm veel verpakking schelen.
Ik ben nu m’n nieuwe sociale netwerk aan het opzetten, en dan zal ik daarop een kanaal openen met bio maaltijden voor de minima.
Ik heb heel veel pannen en koekenpannen voor je, die mag je zo hebben voor je keuken.
Als we samen de boodschappen kunnen bekostigen voor de video’s dan kan ik allerlei simpele basisgerechten maken met jullie ingrediënten.
Die kunnen we posten op tiktok, insta etc.
Hopelijk ook nog meer jongeren naar je winkel te trekken… 😅
Veel jongeren zijn ook vegan of vegetarisch dus misschien kunnen we een klein schapje met vleesvervangers creëren?
Iig genoeg ideeën: waar een wil is is een weg 😊🙏
Ik:
Dit zijn super ideeën. De boodschappen die nodig zijn voor het koken in de video’s zijn sowieso voor de winkel. Dus dat moet zeker gaan lukken. Wat vet om dit te gaan doen joh! Nu al zin in. Nu dus die keuken realiseren. En aan de slag. leuk leuk leuk!
En dan nog een andere:
Iemand:
De foto geeft mij de indruk dat dit niet de goedkoopste winkel is. Dat er hard wordt gewerkt en de verdiensten niet altijd hoog zijn kan best. Maar zo werkt het in de praktijk niet.
Ik:
Dat is het hele punt dat ik duidelijk probeer te maken. De winkel is overigens ingericht met steigerhout en kringloop spullen. Maar.. ik ben idd duurder dan de supermarkt, en dat niet iedereen kan betalen vind ik ook heel erg. Maar ik betaal de leverancier een eerlijke prijs. Omdat onze leveranciers er wel alles aan doen om de ecologische grenzen te respecteren… dus tja, je hebt gelijk dat het in de praktijk nog niet werkt. Daarom hebben wij ook de Uitgestelde boodschappen, een druppel op de gloeiende plaat, maar beter iets dan niets denken wij.
Iemand:
Vele mensen hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Ik zag steigerhout ook verwerkt in een andere en dan wel echt dure winkel. Styling noemen ze dat. Het is moeilijk om iets goed te doen. De regering is wel aan zet. Ook supermarkt organisaties moeten worden aangepakt.
Ik:
Wij zijn het helemaal eens. Ik laat graag zien hoe je met minimale middelen heel luxe en rijk in alle opzichten kunt leven. En dat de supermarkten moeten worden aangepakt, net als de voedings- en maak industrie… Daar ben ik het ook meer dan eens. Kijk maar eens wat er nu gebeurt in supermarkten. De inkopers sputteren omdat de fabrieken van multinationals duurdere grondstoffen moeten inkopen. inkopers drukken de prijs om ons de indruk te geven dat voedsel zo goedkoop is. Maar dat is echt niet zo. Ik durf het wel moderne slavernij te noemen… Want jammer genoeg ziet de kop van de keten, de boer dus, niet veel terug van deze hogere bedragen die opgehoest moeten worden… Het moet echt anders. Aandeelhouders van beursgenoteerde bedrijven mogen zich ernstig achter de oren krabbelen. Van welk geld genieten zij van hun luxe leventje…