Ze stonden eerst op een afstandje, ze draaide nog eens en ik zag ze twijfelen.

Dus ik deed de deur open en sprak ze aan. “Jammer hè dat we dicht moeten?” Ik zei het half vragen half stellend.

“We vroegen ons inderdaad af wat jullie precies voor winkel hadden en waarom je dicht moet?

Ze kwamen uit Canada en kende het concept dus niet. Dus in een paar zinnen leg ik het uit.

• We zijn een cooperatieve winkel. De mede-eigenaren brengen geld bijeen zodat de winkel er kan zijn en doordat ze ook allemaal klant zijn kan de winkel geëxploiteerd worden.
• Door de huidige energieprijzen kunnen we hier niet blijven.
• Dus we hebben nieuwe mede-eigenaren nodig om te kunnen investeren in zonne-energie in een ander pand.
• Nieuwe mede-eigenaren kunnen naast geld ook in tijd investeren door bijvoorbeeld vrijwilliger te worden zodat het rooster gevuld is.
• Een winkel voor en door de community dus.

Oh, wauw, zegt de dochter, gefeliciteerd! Dit wordt groots. Wat een geweldig idee. Dat deze deur dicht moet betekend dus dat het weer kan groeien. Wat goed. Haar moeder kijkt van haar dochter naar mij en zegt: Ze heeft een scherpe blik dus ik denk dat het wel goed komt met jullie winkel.

We babbelen nog even verder. Ze gaan het huis bezoeken van hun (groot)vader. Een bijzonder bezoekje dus. Voor hun, maar ook voor mij, bijzonder om te merken dat zelfs de dichte winkel aantrekkingskracht heeft!

Ik denk ook dat deze toevallige passant wel eens groot gelijk kan hebben!