‘Maar hoe zit het dan concreet?’
‘Nou gewoon, t is heel simpel: je koopt een deel van de winkel voor € 695,-. Als je dat dan met zijn 250-en doet en je doet er ook steeds weer je boodschappen dan heb je gewoon gezorgd dat lokaal duurzaam voedsel beter beschikbaar komt en blijft. En dan hebben de initiatiefnemers bovendien weer financiële armslag om de tweede en hopelijk nog veel meer coöperaties op te zetten. Allemaal zonder geleend geld. Gewoon met geld dat bij/in het collectief aanwezig is. Dat gaat niet 1,2,3 zo snel maar we kunnen nu wel beginnen op deze manier. Te gek toch?’
Ik kijk geamuseerd op van mijn werk. Ik ben met een saai administratief klusje bezig. Dat laat ik met liefde en plezier los en richt mijn aandacht op dit tweetal. ‘Ik hoef niks meer uit te leggen hoor ik!’ Ik zeg het met een knipoog tegen het duo dat binnenkomt.
Hij kijkt over de rand van zijn zonnebril en vraagt: ‘Heb ik het een beetje goed uitgelegd?’
‘Joh, ik kan dat zelf echt niet beter’ lach ik hem toe.
‘Mijn vriendin is helemaal into green, maar ze had hier nog nooit van gehoord. Dus ik neem haar ff mee want ik denk dat dit echt in haar straatje past. Ze is wel eens bang dat we met zijn allen alleen maar blijven dromen over plannen om de boel te transformeren, maar dat we niet echt in actie komen.’
Zij is inmiddels al helemaal verdwaald tussen de producten en zegt wat afwezig: ‘He wat zeg je? Heb je het over mij?’ ‘Hahaha ja, dat jij dit helemaal leuk gaat vinden!’
Nou zeker dus! Super leuk vindt ze het zelfs.
‘Dit is dus echt allemaal lokaal en binnen de ecologische grenzen geproduceerd? Ik had echt nooit gedacht dat dit er nu al was op deze manier. Maar lukt het ook? Ik bedoel, kopen de mensen genoeg? Kun je echt een eerlijke prijs aan de boer betalen en is er dan nog een beetje normale verkoopprijs te berekenen? En kan het echt al om er een coöperatie van te maken zoals mijn vriend vertelde?’
‘Dat zijn een heleboel vragen achter elkaar’, zeg ik grinnikend. Het antwoord op de meeste vragen is kortweg: Ja! Als ik je een iets langere uitleg geef dan blijft het ja maar er zijn wel wat nuances aan te brengen natuurlijk. Want er zijn mega veel uitdagingen in de korte keten, maar we zijn echt al wel heel veel gewoon aan het oplossen doordat we het aan het doen zijn. Stomweg in actie komen en ter plekke oplossingen verzinnen en uitvoeren. Niet alleen wij hier hoor in deze winkel maar er zijn in het land echt wel meer vergelijkbare initiatieven.’
Er komen inmiddels meer klanten binnen. We wisselen een blik van verstandhouding. Door haar vragen weet ik dat ze zich goed verdiept heeft in de voedseltransitie en de noodzaak ervan. De tijd in de winkel is te kort om alles helemaal uit de doeken te doen. Ik verwijs haar naar mijn blogs. Veel onderwerpen zijn daar al besproken in meer of mindere mate.
Haar partner knikt instemmend. ‘Ik lees elke zondag die blogs’. Ze zijn echt informatief en door ze een tijd lang te volgen ben ik echt veel meer over dat groene gedoe van jou te weten gekomen. Het is eigenlijk grappig he, dat ik eerst nogal sceptisch was en dat ik jou nu juist hier op wijs.’
Ze kijkt hem met een veel betekende blik aan. ‘Ja’, zegt ze semi-cynisch, ‘da’s zeker grappig. Ik kan jou niet overtuigen maar deze blogs kennelijk wel. Nou ja, beter dat dan dat je helemaal niet overtuigd zou raken… Gaan wij trouwens nu ook investeren in deze winkel?‘
Het klinkt alsof ze alleen JA als een antwoord accepteert. Hij slaat met een respectvolle blik een arm om haar heen en zegt: ’Tuurlijk, ik was bang dat jij het geen goed idee zou vinden’ zegt hij droog.
Ze kijkt met rollende ogen weg en knipoogt naar mij. ‘Stuur ons die factuur maar. Dan maakt hij het wel over. Kun jij nu de andere klanten verder helpen.’
Breeduit lachend slenteren ze gearmd weg. Ik kijk ze nog na. Leuk stel. Grappige dynamiek. Ik zie ze thuis al helemaal kibbelen over het ‘groene gedoe’. Ik kan me haar irritatie voorstellen dat zij al zo vaak gepoogd heeft hem te overtuigen en dat die ‘stomme blogs’ van mij wel binnen blijken te komen. Tja, mannen.. Wat zal ik verder zeggen. Eigenwijs zijn ze allemaal. 😉
De andere klanten staan inmiddels met hun boodschappen bij de kassa. En het gesprek herhaalt zich weer nadat het eerste stel is vertrokken. De volgende klanten haken in op de flarden die ze hoorden. En zo gaat dat op het moment steeds in de winkel. Het is letterlijk het gesprek van de dag en klanten pakken het op in de winkel en zo praten wij de hele dag door haast over niks anders meer.
Maar we doen het maar wat graag hoor, jou en anderen informeren en inspireren. Wil je ook onderdeel zijn van de coöperatie? Lees hier dan alles na. Of bekijk hier de Flyer van de coöperatie die binnenkort in de winkel ligt.