‘Mijn bloedsuikerspiegel schiet alle kanten op zegt de dokter. Maar vooral omhoog dan hè’, zegt ze er met een knipoog achteraan. Nou en toen had hij dus gezegd dat ik beter koolhyraatarm kon gaan eten. Maar jeetje zeg, dan zijn er niet zo heel veel riemen meer om mee te roeien!”
Ik neem de tijd om haar verhaal goed te beluisteren. “Wat heeft u al geprobeerd’, vraag ik haar. ‘En weet u hoeveel koolhydraten dat koolhydraatarme brood bevat en weet u wat ze er in hebben gestopt om het te verlagen in koolhydraten?
Ze kijkt een beetje ondeugend en zegt: “Ik geloof gewoon uit gemakzucht het etiket waar groot opstaat dat het weinig koolhydraten bevat, maar neem niet de moeite om dat ingewikkelde tabelletje te ontcijferen. Eigenlijk weet ik wel dat ik waarschijnlijk beduveld word.”
‘Nou ja, beduveld’, zeg ik nog in een poging om niet heel erg anti voedingsindustrie te lijken. ‘Het is vaak net iets genuanceerder dan de voorkant van het pakje doet vermoeden inderdaad.’
Ik begin mijn betoog: ‘Meestal is het zo dat iets koolhydraatarm mag heten bij brood en crackers enzo als het ergens tussen de 15 en 30 gr per 100 gr zit. Deze crackers zitten allemaal zo ergens rond de 30. Dat is zo ongeveer wat je kunt bereiken als je veel extra zaden en pitten toevoegt. Wil je nog lager dan moeten er meer gluten worden toegevoegd om het geheel ook nog een beetje aan elkaar te laten plakken. Dat is verre van natuurlijk te noemen en bovendien zijn er heel veel mensen allergisch geworden voor de massa aan gluten die in onze huidige bewerkte voeding zitten. Dit bedrijf wil dus niet lager gaan met hun koolhydraten maar zeggen dat ze dus sowieso niet zo hoog zitten. Hun cracker heeft een hoge voedingswaarde dus je eet ook niet zoveel van de crackers, en daardoor eet je dus vanzelf ook weer minder koolhydraten’.
‘ Oh ja’, vervolg ik mijn ‘preek’, ‘en waarom het niet op het pakje staat? Nou omdat ze dus liever niet met de hype geassocieerd willen worden en omdat ze vinden dat veel kunstmatig koolhydraat verlaagde producten onnatuurlijk zijn. En zo denken wij daar ook over, bewerking van voedsel probeer je zo min mogelijk te doen. Hoe puurder je eet hoe beter het is’.
De mevrouw kijkt erg tevreden en zegt: ‘Dus vanaf nu ga ik toch dat tabelletje maar eens ontcijferen om te zien hoe ik nu weer door de tuin wordt geleid. En voortaan kom ik hier de crackers halen’.
Ze had er eentje geproefd en kwam er al snel achter dat ze inderdaad heel smaakvol en voedzaam zijn. Eentje met lekker beleg en rauwkost is als een taartje vond ze. Daar eet je er ook maar eentje van.
Ik gaf haar ook nog de tip om van Soja bonen hummus te maken, of van boerenkool pesto. Worteltjes raspen zijn altijd feestelijk voor er op, en veldsla, rucola en winterpostelein uit de koude kassen van Jochem maken het af, want het oog wil ook wat!
Kom je ook proeven en etiketten ontcijferen? Samen worden we wijzer!
Kari’s crackers is overigens ook niet zo maar een bedrijf. Kari komt uit Noorwegen en bakte deze crackers thuis als er visite kwam. Een echte Noorse traditie. Ze kreeg daar zoveel complimenten over en vaak werd ze aangemoedigd om ze bedrijfsmatig te gaan bakken. Maar omdat zij en haar man meer welzijnswerkers zijn dan bedrijfseigenaren twijfelden ze erover. Moesten zij dit wel gaan doen? Toen kregen ze het idee om met mensen te gaan werken die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. In hun bedrijf heerst rust, regelmaat en reinheid in de meest liefdevolle manier die je je kunt voorstellen. Alsof de tijd er een stuk trager gaat, waar elke dag opnieuw met alle geduld de werkprocessen weer worden uitgelegd voor wie het vergeten was van de dag ervoor. Het is een ware oase van rust als je een kijkje neemt in hun bakkerij. Ze zeggen nu: ‘wij bieden mensen een veilige arbeidsplaats en als bijproduct zijn er crackers om te verkopen’.