Weer of geen weer, we kunnen altijd alles eten…
Maar het kan ook zo zijn dat je je nu realiseert dat het helemaal niet zo gewoon is dat alles er altijd is… En dat je je realiseert dat we, door wel altijd alles te willen een enorme druk op Moeder Aarde leggen….
Zoals moeders eigen is zal ook Moeder Aarde er alles aan doen om haar kroost tevreden te stellen. Daarom laat ze alles groeien en bloeien om de mensen heen zodat ze niks tekort komen. Dat is overal op aarde en per jaargetijde iets anders want je hebt nu eenmaal overal iets anders nodig omdat de omstandigheden overal anders zijn.
Maar wat je van Moeder Aarde kunt leren is dat ze nooit ten koste van zichzelf zorgt voor de mens. En dat is de reden dat ze ons als mensen daarom onze eigen fouten laat maken. Immers, de aardbol heeft de mens niet nodig. Het is andersom wel zo… Moeder Aarde geeft een vrije opvoeding aan de mens. Ze dwingt niks af, maar laat ons wel de gevolgen ervaren.
Moeder Aarde is het type moeder dat je in zeven sloten tegelijk laat lopen omdat ze weet dat je of op tijd zult leren dat er grenzen zijn en dat het leven mooier wordt als je die respecteert. Of, als we niet op tijd leren… Tja, dan zal de aarde het zonder mensen gaan doen. Daar zal de planeet zelf uiteindelijk alleen maar voordeel van hebben. Het is goed om te beseffen dat we min of meer gedoogd worden met ons wangedrag…
Want het is een illusie om te denken dat we straffeloos de grenzen van alles kunnen blijven oprekken… Hoogtijd dus dat we ons weer verbinden met de seizoenen, met het weer, met de natuur. En met harde wind ga je geen houtoven opstoken. Dat gaat gewoon niet lukken. Geen brood van Claudia Busson van Farm of the World dus deze week. Moeder Aarde geeft ons een draai om de oren. ☹️
We hebben nog een paar broden in de vriezer, dus al te spartaans hoeft het ook weer niet te worden deze week.