“Monique, je bent reclame voor de menshuid hoor, met je winkel en alles er om heen. Maar hoe doe je dat nu als minima? Ik heb zelf bijvoorbeeld € 50,- per week. Dat gaat toch nooit goed komen in bij  JDK? (Jouw Dagelijkse Kost wordt steeds vaker afgekort door klanten en leveranciers. Zo grappig.)

Ik zat het zware krat even neer, want dit is een belangrijke vraag. Chantal is aan tafel gaan zitten en ik besluit hetzelfde te doen. Die kratten kunnen wel even wachten.

“Weet je,” begin ik bedachtzaam, want ik weet hoe gevoelig het ligt. ‘We willen niemand uitsluiten en maken hierin hele bewuste keuzes. Maar het is wel lange termijn werk wat wij doen…”

Ik laat een stilte vallen en weet dat ik nu een soort van preek ga houden… Ik wil niet belerend doen maar het is zoooo belangrijk dat we veel meer weten over ons eten… Dus ik steek toch maar van wal. Chantal wil het ook echt weten tenslotte:

“Allereerst wil ik zeggen: € 50,- is een budget waar je in de winkel wel echt al iets mee kan. Wie veel groente eet, koolhydraten matigt en dierlijk of laat staan om alleen minimale hoeveelheden van de allerbeste kwaliteit kiest, kan binnen het budget van die € 50,- echt nog veel dingen doen.Veel dingen bij ons hebben een hogere voedingswaarde dan de vergelijkbare producten uit de supermarkt dus je hebt minder nodig. Goed voor je lijf en goed voor je beurs dus.

Dat kun je het beste gewoon zelf ontdekken.

Kleine stapjes hierin zetten. Wat kun je allemaal wel doen met het budget dat je hebt?

En of je moet gaan preppen (het nieuwe woord voor hamsteren)? Ik denk het niet… Tuurlijk ontkomen wij niet aan prijsstijgingen. Maar omdat onze leveranciers veel minder afhankelijk zijn van de wereldhandel gaat de inflatie bij ons wel trager. Brandstof en energie is voor iedereen een probleem, maar grondstoffen zijn voor onze boeren nog niet altijd heel veel duurder.

En het is ook wel echt zo dat iedereen die werkt uit principe in de korte keten ook transparanter over prijzen is. Er zijn eigenlijk geen schakels te vinden die voor het snelle geld gaan want dat is in de eerlijke en gezonde keten niet te verdienen. Dus, tja, dat is wel een groot verschil met de industrie en de supermarkten die wel gaan voor winstmaximalisatie. Wij gaan binnen de eerlijke gezonde voedselketen voor maatschappelijke winst in en gezondere lokale economie, gezondere individuen en gezondere leefomgeving.

En bovendien kunnen we veel dingen als individuen helemaal niet zo goed bewaren. Denk bijvoorbeeld aan granen? De molenaar schept dit regelmatig om bijvoorbeeld om schimmels minder kan te geven. En veel groenten blijven beter bewaard bij de boer. Als we dat nu allemaal naar ons toe gaan halen uit angst voor te korten of onbetaalbaarheid dan raken we denk ik nog verder van huis. Dan brengen we meer disbalans in het systeem wat nu net niet goed is…

Beter is in het in onze ogen om meer rechtstreeks af te nemen zodat de boer meer en meer de gelegenheid krijgt om daadwerkelijk voor de lokale markt beschikbaar te houden ipv bulk verkoop aan groothandels (die er dus geen fijne dingen me doen. Die zorgen vooral voor winst voor de aandeelhouders van het bedrijf.)

Dat is het eerste antwoord op je vraag hoe moet ik duurzaam doen met een klein budget. Een tweede antwoord is complexer, maar toch ook wel heel belangrijk.

Wij zijn de winkel dus begonnen om een alternatief voor de huidige voedselketen te bieden. In de supermarkten is te veel ongezond voedsel en de boeren krijgen er een te lage prijs voor. Op termijn worden we ook nog eens ziek van het ongezonde eten. Het is geen harde wetenschap, maar ik durf het inmiddels toch wel hardop te zeggen.

Ons inkomen, en dus ook dat van de minima, is afgestemd op goedkoop, ongezond industrieel en genetisch gemanipuleerd voedsel. Door die manipulatie mislukken oogsten bijvoorbeeld minder snel. Dat lijkt gunstig maar hierdoor eten we dus veel te eenzijdig.  Door die manipulatie verliezen we de diversiteit aan soorten. We telen bij wijze van spreken nog maar één soort graan dat snel groeit,weinig ziekten ken en dus gegarandeerde opbrengst geeft voor de boer.

Maar al die andere soorten raken we kwijt. Mag jij één keer raden waarom we massaal zo heftig reageren op gluten… Als we al die soorten hadden behouden en dus ook de diverse varianten van gluten waren blijven eten was de kans op allergie veel minder groot geweest… Om je maar een idee te geven wat er mis is gegaan door het industrialiseren van ons voedsel…

Dat moet echt anders.

Maar dan moet je dus eerst iets opbouwen dat wellicht niet gelijk bereikbaar is voor alle inkomensgroepen. Want we bouwen iets nieuws op in het bestaande system dat in onze ogen dus onhoudbaar is voor de volgende generaties. Dus moeten we het opbouwen van iets nieuws dat niet gelijk voor elke beurs betaalbaar is daarom laten?! Ik denk van niet.

We hebben wel tussenoplossingen bedacht. Ook al is het eigenlijk een politiek en maatschappelijk probleem dat wij niet alleen kunnen oplossen. Het is hetgeen wij kunnen doen, en dus doen we het.
De tussenoplossingen zijn de Uitgestelede boodschappen en de #SOS-groenten.

Kortom, ook met en smalle beurs kun je bij ons terecht. Hoe meer je weet hoe makkelijker het wordt om vast te stellen welk deel van je klein inkomen naar voedsel mag gaan. En let wel, ik weet echt hoe moeilijk het is zeker nu sommige energierekeningen echt de pan uit reizen. Maar toch, het blijft overeind. Doe wat je kunt en we spreken ook vooral de mensen aan die het ook met de hogere prijzen nog steeds prima kunnen betalen. Die groep maakt het bereikbaar voor meerdere inkomensgroepen door het meer en mer te kopen.

Dus… Kom je langs? Kom je ontdekken wat jij n al kunt doen? Hoe klein een stapje ook is, elke stap vooruit is er weer eentje. Kom je ontdekken wat jou eerste stappen zijn? Ongeacht de breedte van je beurs: Je bent van harte welkom!