Lilian kijkt vertwijfeld afwisselend naar mij en dan weer naar Pytsje. ‘Is het niet te duur om te verkopen?’ ‘Welnee’, zegt Pytsje met haar in de loop der tijd gegroeide zelfvertrouwen. ‘Daar heeft Monique een heel goed verhaal over verteld. En sindsdien weet ik hoe het werkt.’

Lilian lijkt nog niet echt overtuigd. ‘Ja maar voor de prijs van deze ene kun je bij de gewone winkel een hele serie kopen…’

Ik zie de vraagtekens in haar ogen groeien en inmiddels kan ik mij niet meer stilhouden. Het is leuk om te zien hoe die twee samen bijna niet in staat zijn om hun leppels ensa bij mij achter te laten, zoveel houden ze van hun, inderdaad schitterende, creaties. En het is ook schitterend om te zien hoe Pytsje mijn verhaal dat ik bij haar eerdere producten uit de Tuin van de Toekomst ook heb verteld zo goed heeft onthouden. Want het klopt ook gewoon!

Handwerk is in de loop van de decennia uit ons land verdwenen. We weten misschien nog wel, ergens vaag in ons geheugen, hoe pijnlijk helder het werd dat dat een groot probleem is…  Dat was aan het begin van de huidige pandemie toen ze opeens alleen in China voldoende beschermende materialen zoals mondkapjes, schorten en zo meer konden maken…

Geen transport mogelijk en hoppa; we hebben een vet probleem…

Dat arbeid in ons land te duur wordt gevonden is op zijn zachts gezegd raar te noemen. Dat wij vooral kennis willen waarderen kan een gierend groot probleem worden. Nee, herstel, ZAL, een gierend groot probleem worden als hier geen mens meer weet hoe je in de praktijk een band plakt, een brood bakt, een kozijn timmert, een motor fixt…

Afijn, het werken met je handen in onwaarschijnlijk belangrijk. Je hebt echt niet zo veel aan hele slimme mensen die de theorie er achter kennen als er niemand meer in de buurt is die het kan uitvoeren. Als al die iemanden die dat wel kunnen alleen onder erbarmelijke omstandigheden elders in de wereld, waar wij er geen zicht op hebben, aan het ploeteren zijn om voor ons bijvoorbeeld houten lepels te produceren van massa’s snel gegroeid hout, tja… dan moet je niet gek opkijken dat de boel een keertje hartstikke vastloopt.

Het is dus onwaarschijnlijk slim om fysieke arbeid weer op werkelijke waarde te schatten. En wie goed kijkt ziet ook wel dat het appels en peren vergelijken is. Een lepel uit een fabriek of deze. Het is gewoon een totaal ander product!    Op de foto’s kun je wel zien hoeveel ambacht er komt kijken bij het vervaardigen van één lepel. Gemiddeld zijn ze een uur of drie tot vier bezig vanaf het snoeien tot en met het olien en/of waxen van het product.

Een gemiddelde servicemonteur heeft een uurloon van, laten we het heel vriendelijk houden, € 30,- per uur. Dat zou betekenen dat zonder de materiaalkosten een product uit deze mand minimaal € 90,- tot € 120,- zou moeten kosten. Als je het zo bekijkt dan kun je voor een schijntje daarvan zo’n prachtig mooi exemplaar in jouw bezit krijgen! Je snapt nu wat wij bedoelen met hoe oneindig waardevol dit met pure liefde gemaakte product is!

Dus zoek jij nog iets moois voor Moederdag? Misschien is dit de juiste tip? Moeders verdienen cadeaus waarin deze oprechte aandacht zit. Kom je snuffelen in de winkel tussen deze prachtige creaties die dus zeker niet te duur zijn maar juist uiterst vriendelijk geprijsd. 😉