De verbazing is groot is ik haspelend een vreemde zin over mijn lippen laat rollen. Iets met dat wij alleen onbespoten groenten verkopen die zonder kunstmest zijn gegroeid. Krampachtig het B-woord vermijdend dus…
Wesley vraagt zich daardoor af of ik een spelletje doe waarin ik een bepaald woord niet mag zeggen.
Een klein beetje is dat zo, ik maak er inderdaad maar een spelletje van… Het is toch zo… 😉
Er is namelijk een certificatieplicht voor winkels die biologisch onverpakte producten verkopen. Hierdoor is de consument zeker van het feit dat ze biologisch kopen. En bovendien heeft een niet gecertificeerde winkel geen voordeel meer van de marketing term biologisch. Want die mag je niet voeren als je niet gekeurd bent. Daarom praten wij altijd al over lokale en duurzame boodschappen. Maar ook op het schap mag het niet meer staan bij de onverpakte bio-producten…
Nu we alle woordje bio hebben uitgepoetst in de winkel zijn beide zaken zijn bij ons dus niet aan de orde.
Iedereen weet dat alles bij ons onbespoten is en dat er geen kunstmest is gebruikt. En iedereen weet ook dat wij de boer een eerlijke prijs betalen en zorgen voor een faire marge voor de winkel en een reële verkoopprijs voor de klant berekenen. Ik verkoop niks meer of niks minder met of zonder certificaat.
Maar ja, SKAL, de organisatie die de bio-certificering regelt, moet uiteraard één lijn trekken. Dus ook wij moeten een certificaat als wij zeggen dat we bio producten verkopen waaraan je dat aan de buitenkant niet kunt zien.
Op het pak crackers dat verpakt is kun je het aan de verpakking zien. Dan mag ik het wel gewoon zeggen. Maar die broccoli die bij ons godzijdank niet in plastic zit kun je het dus niet zien..
En iets waarop je het aan de buitenkant niet kunt zien mag dus alleen bio heten als de hele keten het certificaat heeft. Inclusief het verkopende loket dus. Best wel iets voor te zeggen hoor. Daar niet van.
Maar wij hebben dat niet dus op het moment en dus vervalt bij losse producten de term bio en wordt het strikt genomen een gangbaar product zodra het bij ons in het schap ligt…
We mogen zelfs niet meer zeggen dat we het bij de bioboer hebben ingekocht. Want dan zouden we het alsnog inzetten in onze marketing voor de verkoop en zouden wij dus economisch voordeel halen uit het noemen van die term…
We mogen natuurlijk wel de naam noemen van de leverende boer, dat kan niemand ons verbieden. Als we dus maar niet zeggen dat ie biologisch is ;-). Dan kun je zelf ff kijken of dit bedrijf al dan niet met een certificaat werkt.
Dus ja, het is net of we een spelletje spelen waarbij Bio en alle afgeleiden daarvan het verboden woord is. Laten we er inderdaad maar plezier in hebben met elkaar. Jullie weten inmiddels allemaal hoe het zit tenslotte. 😉
En waarom we niet vooraan staan om het certificaat binnen te halen? Dat komt omdat het allemaal niet zo rechtlijnig is als het misschien lijkt…
Want is bio zoals het nu is de oplossing voor een beter en eerlijker voedselsysteem? Wij denken zelfs dat het niet eens ver genoeg gaat… Maar we maken het hiermee wel erg ingewikkeld als het om het verhaal naar buiten toe gaat…
Het is immers bekent dat het grote publiek vaart op de keurmerken. Want waar moet je anders op koersen? Je kunt niet overal verstand van hebben tenslotte! Je vertrouwd op het keurmerk. En dat is op zichzelf ook helemaal niet verkeerd.
Want wat wil het bio keurmerk zeggen? Nou simpelweg dat er geen chemische bestrijdingsmiddelen zijn gebruikt en geen kunstmest. Maar er mogen best biologische giftsoorten gebruikt worden in de bio landbouw.
Zijn die beter dan chemische? Geen idee? Gif is gif en dat wil je niet op je eten hebben. Maar er moet wel met biologische bestrijding gewerkt worden omdat de grote bio boer monoculturen moet voeren omdat het anders economisch gezien niet uit kan. Dus veel van het zelfde op een stuk grond. Daar komen plagen in, daar kun je op wachten.
De natuur houdt door haar diversiteit veel van die plagen onder controle, die natuurlijk bescherming vervalt dus als we heel veel van het zelfde gewas op een grote stuk grond gaan telen. Daarom zijn nu de voedselbossen zo populair. Dit is een vorm van permacultuur (= permanent in een hoge mate van diversiteit cultiveren/verbouwen om dichter bij de oorspronkelijke natuur te blijven)
Dus tja, bio kun je dus zijn je als je chemische middelen en kunstmest links laat liggen… Er zijn nog meer regels maar dit zijn even voor nu de belangrijkste.
Maar er zijn dus zeker ook kritiekpunten te benoemen aan biologische landbouw, zeker die het op grote schaal (moeten) doen vanwege die monocultuur. En dan bedoel ik dus niet kritiek op de individuele boer, maar op het systeem. Want al die boeren zelf zijn hartstikke leuk, sympathiek en in elk geval keihard werkend. Ook de gangbare overigens! Nee, het het ligt echt helemaal niet aan het individu maar aan het systeem waarin we landbouw plegen.
Kijk, landbouw en veeteelt is hoe je het ook draait of keert een gecultiveerd proces. Dus iets onnatuurlijks, bedacht door de mens om ons comfort te geven. Door hekken om de dieren te plaatsen en het land in blokjes te verdelen kunnen we efficiënt werken en hoeven we niet meer als jagers en verzamelaars door het leven te gaan.
Naast die plagen die te verwachten zijn putten we op deze efficiënte manier ook nog eens de grond echt uit… Dat is de keerzijde van de efficiëntie-medaille. Zelfs een grote bio boer doet dat op termijn. Geen enkele boer wil dit dus, maar ja, je moet wel kunnen oogsten natuurlijk anders ga je failliet. Zware machines die daarom soms ook bij de bio boer de grond bewerken zijn zeker geen zegen voor het bodemleven.
De grond wordt vastgereden met met ons geploeg. En bovendien wordt de natuurlijk structuur verwoest. Allemaal in een poging om vruchtbare grond naar boven te halen. Het werkt wel, maar het houdt een keertje op natuurlijk. Het is beter om de grond niet zo zwaar te belasten en de natuur zijn werk laten doen. Dus niet ploegen maar zorgen voor een enorm verkijkt bodemleven dat gratis en voor niks de grond luchtig houdt. Door de uitwerpselen van alles dat woelt en krioelt wordt de grond vruchtbaar en rijk gemaakt. En in de winter laat je om die reden een blok niet meer braak liggen maar verbouw je er, zoals ze dat noemen, een groenbemester. Dat is een gewas dat lekker kan wortelen en daardoor gangetjes in de bodem maakt wat het woelen en krioelen van de ontelbare kleine diertjes in de bodem weer bevordert. Het gespuis in de grond kakt als het ware de grond gezond. Geloof het of niet, zo ongeveer werkt het. Moeder natuur heeft het zelf bedacht. En het is toch arrogant van ons mensen om te denken dat wij slimmer zijn dan haar. Of niet dan?
Kortom, het is een hele andere filosofie dan ploegen en klassiek (kunst)bemesten dus. Misschien meer werk in eerste instantie maar je spaart er later een boel kosten voor (kunst)mest en grote zware machines mee uit.
Afijn! De efficiënte landbouw, of die nu bio is of gangbaar, is dus niet het beste voor de bodem.
Als je dus juist meer vanuit de permacultuur aan landbouw gaat doen dan ben je wel bezig met voedsel productie maar vanuit het voorbeeld van de natuur en niet vanuit efficiëntie. Die tuinen die dat nu doen zijn kleinschalig en hebben lang niet altijd een bio keurmerk. En ja, het is heel erg veel arbeidsintensiever… Er ligt heel veel prachtig werk op ons te wachten als er grote vervuilende bedrijfstakken failliet zouden gaan kunnen we al die handen prachtig gebruiken zeg ik altijd. Een beetje een grapje maar toch wel met iets van waarheid. Het is mooi en waardevol werk om in de duurzame voedselketen je brood te mogen verdienen lijkt mij?!
Dit is dus waarom wij zeggen dat deze tuinen, soms dus zonder keurmerk in een aantal gevallen zelfs nog verder gaan in de richting die wij graag zien dan dat de grote bio boeren dat op dit moment kunnen doen. Nogmaals, ze zouden maar wat graag willen maar de banken hebben hun geld nodig voor de investeringen die gedaan moesten worden omdat wij consumenten veel voeding willen voor een hele lage prijs…
Auww, kom ik toch weer uit bij jouw individuele verantwoordelijkheid…
Sorry…
Ik wil niet met de vinger wijzen. Ik wil je alleen bewust maken dat je zelf de sleutel in handen hebt om het systeem gezonder en eerlijk te maken. Meer kopen vanuit de korte keten als je weet dat die boer ook alles doet om binnen de ecologische grenzen te blijven (gezonde bodem en diversiteit). Want alleen lokaal kopen… Dat is in dit kader dus niet genoeg helaas. Want de boer om de hoek, kan wellicht wel leveren, maar als het iets is dat of bespoten is met (chemische of biologische) gewasbescherming of met kunstmest is gegroeid…
Ehh… Ja, nou.. Wat zal ik zeggen…
Dat is toch niet de kant die wij graag op willen.
En daarom, het gedoetje met het keurmerk voor de winkel… Moeten wij als Jouw Dagelijkse Kost dit doen? Jawel, wij willen dat op termijn gaan doen. Want we willen bio wel steunen, het mag wat ons betreft dus zelf strenger worden. Maar nu jullie onze haken en ogen kennen snap je wellicht ook dat we het even op een lagere prioriteit stellen.
Eerst de winkel tot een stevige coöperatie maken en daarna gaan we zorgen dat wij ook dat certificaat kunnen krijgen.
Wij zullen altijd blijven letten op hoe we het systeem in zijn geheel meer naar de permacultuur kant op kunnen laten bewegen. Dat doe je vooral met de informatie die er achter zit met jullie te blijven delen. Dus bij deze, een lang en ingewikkeld verhaal waarom wij het verboden woord Bio voorlopig niet meer hardop zullen uitspreken in de winkel. 😉
Kom je je lokale en duurzame boodschappen weer bij ons kopen deze week! Je bent zoals altijd meer dan welkom!