Weet je wat het is, verzucht ze. Moeder natuur geeft ons overvloedig. De voedingsindustrie heeft het overdadig nagebootst. En nu zit ik met de gebakken peren.

Waarom we geen schuld hebben aan overgewicht.

En ze heeft gelijk. Ik gaf haar een compliment toen ik haar laatst weer zag. Ze was wel 10 kilo afgevallen. ‘En ik wil er nog 10 kwijt’, zei ze strijdvaardig. Heel lang heeft ze last gehad van een sterk schuldgevoel. ‘Ik heb het toch allemaal zelf opgegeten en ben voor de tv blijven zitten in plaats van iets actiefs te doen…’ Maar nu weet ze beter. *

Vet, zout en zoet

De voedingsindustrie, die natuurlijk wil dat wij het geproduceerde bewerkte voedsel lekker vinden, weten hoe ze het lekker moeten maken. Voeg vet, zout en suiker toe en wij vinden het niet te versmaden! Er wordt zelfs een gebied in ons brein geactiveerd dat ons in de oertijd terugbrengt toen vet, zout en suiker een schaars goed was. En sowieso liet het ons eten van die dingen als ze er kortstondig wel waren. Onze hersenen hebben het tempo van de voedingsindustrie uiteraard niet bij kunnen houden en reageren dus nog steeds als holbewoners op zakken chips, snoep en koek… Ik heb het hier in deze blogs al veel vaker benoemd.

Geen schuld dat we slachtoffer zijn, wel het vermogen om het niet langer te zijn.

We hebben geen schuld aan overgewicht en het daardoor veel hogere risico op ernstige ziekte als diabetisch type 2, hart- en vaatziekten en sommige vormen van kanker. Maar we hebben wel het vermogen om er niet langer slachtoffer van te worden! het wordt dus hoog tijd dat we de macht terug grijpen.

Ik hoorde een dokter eens vertellen in een documentaire over lekker eten dat je gerust alles mag eten. Frisdrank, ijs, snoep, koek, taart, gebak, patat, snacks. Er is alleen één voorwaarde: MAAK HET ZELF! Moeder natuur geeft ons immers overvloedig veel lekkers. Als je het zelf maakt dan maak je het in de eerste plaats niet zo snel want het kost je kostbare tijd, en ten tweede als je dan iets eet dat net wat minder gezond is dan omzeil je door het zelf te maken wel alle industriële toevoegingen die bewerkt voedsel uit de supermarkt haast giftig maakt.

Oneindige slimheid van moeder natuur is niet zomaar na te bootsen

Nagebootste industriële voedingstoffen kunnen onmogelijk de oneindige slimheid hebben van de pure onbewerkte voedingstoffen. Een fruitaroma versus het echte fruit, smaakversterker versus de originele kruiden, ‘geknutselde vetten uit de fabriek versus onbewerkte plantaardige vetten die in de natuur voor handen zijn… Een kind kan snappen wat er beter is… Zolang wetenschappers nog maar zo weinig weten over wat er tussen onze deeltjes afspeelt en daar nog duizelingwekkend veel vragen over zijn moeten we vooral niet denken dat we wel even iets kunnen nabouwen in een fabriek die onze gezondheid en de aardbol net zo goed ondersteunen als de originele dat doen.

Het is eigenlijk de arrogantie ten top als je het zo bekijkt. Al zijn er studies die al ver zijn, of denken te zijn, in verhouding met wat we nog niet weten is dat wat we al wel weten toch nog maar een fractie.

Dus?! Kom maar door met de Guilty Pleasures!

Het is zoals ik hier al vaker heb gezegd echt zo leuk en simpel om het anders te gaan doen. We gaan alle Guilty Pleasure gewoon zelf maken maar dan met de pure onbewerkte ingrediënten! En dan weten we echt wel welke in de categorie ‘af en toe’ vallen en welke ‘lekker en ook echt heel erg gezond zijn’.

Maar in welke categorie ze ook vallen we gaan van alle genieten!!!!

Deel jij met ons jouw allerlekkerste Guilty Pleasure gerecht en hoe je dat dan maakt met zoveel mogelijk duurzame en lokale ingrediënten.

80/20 regel

Enne, uiteraard is zoals altijd de 80/20 regel van toepassing. Echt niet alles hoeft uit de regio te komen. Maar wie bij steeds meer keuzes die gemaakt worden even kijkt of er een lokaal alternatief is en dat dan kiest? Nou, die is gewoon super goed bezig en verdient wat ons betreft een lintje!

En hoe meer we delen met elkaar hoe meer ideeën we krijgen om verrukkelijke gerechten zelf te maken.

* Tuurlijk, ik geef toe. Er zijn nog heel veel meer redenen waarom mensen te dik kunnen worden. Maar mijn persoonlijke overtuiging is dat er in geen enkel geval een schuldvraag beantwoord hoeft te worden. Het is altijd meer helpend om de oorzaak te onderzoeken en daardoor te ontdekken hoe in een individueel geval de weg terug is te bewandelen en hoever je daarin kunt komen. Geen enkel mens, echt niemand uitgezonderd, is vrijwillig in een val gelopen. Maar elk mens heeft wel het vermogen om er met de juiste hulp weer uit te komen en de best mogelijke omstandigheden te creëren.