Ik heb deze week maar één vraag aan jou voordat ik, na de 21ste, eventjes in mijn coconnetje kruip:

Kom jij volgende week zaterdagavond naar de Nacht van Boer vindt Klant om te beleven hoe we tijdens deze langste nacht juist licht laten schijnen op de toekomst?

Je wordt in elk geval verwend met een voor-, hoofd- en nagerecht met producten die in de toekomstige winkel te koop zullen zijn.

Tussen het smullen door bespreken we zowel het grote politiek-maatschappelijke doel van de samen-winkel als het kleine, individuele en persoonlijke effect ervan. En vooral: hoe je met dat kleine juist dat grote, positief beïnvloed.

Ik geef twee voorbeelden die beide uitersten deze week illustreren:

Het grote:

Afgelopen week kregen we tijdens de laatste filmavond een hoopgevende leestip van een van de aanwezigen.

Zij zei: “Lees het boek Komt een land bij de dokter. We kunnen echt als mensen onderling het verschil maken als we in actie komen!”

Ik heb het boek meteen aangeschaft en gelezen. Mijn conclusie: met het idee van coöperatieve samen-winkels liggen we volledig op koers om als samenleving weerbaar te blijven, zelfs als sombere geopolitieke scenario’s werkelijkheid worden.

Dat geeft kracht en inspiratie om door te zetten! (Het armbandje dat ik in dat zelfde kader kreeg wordt steeds dunner dus we moeten er bijna zijn als je het mij vraagt!)

Want zelfs als je somber wordt van het huidige nieuws, is de beste manier om angst te bestrijden die angst juist te omarmen en jezelf én de mensen om je heen zo weerbaar mogelijk te maken. Je kunt noodpakketten inslaan – iets wat ik zeker niet verkeerd vind hoor – maar dat alleen is niet voldoende als dingen écht misgaan.

Om een noodsituatie te doorstaan, of die nu geopolitiek of persoonlijk van aard is, heb je vooral andere mensen nodig. Dus: weet van je buren, kennissen, vrienden en familie wie waarin goed is en wie waaraan behoefte heeft. Met die kennis bouwen we samen aan een zonnige, lichte toekomst. Daar ben ik van overtuigd!

Het kleine:

Waarom ben ik daar zo van overtuigd? Ik zal het toelichten met een persoonlijke ervaring:

Samen met ons vrijwilligersteam organiseerden we de besloten kerstmarkt voor RondomZorg. De deelnemers, die betrokken zijn bij bijvoorbeeld het kattencafé en het TrompTheater, hebben allemaal bijzondere talenten. Juist daarom hebben ze een beschermende omgeving nodig om die talenten te ontwikkelen.

De medewerkers van RondomZorg – zowel vrijwilligers als betaalde krachten – bieden die bescherming. Wij mochten daar tijdens de kerstmarkt een beetje aan bijdragen. Dat was al prachtig om te doen!

We hadden een winkeltje-voor-één-dag ingericht. Iedereen kreeg muntjes en kon daarmee zelf producten kiezen om een kerstpakketje samen te stellen.

Terwijl we bezig waren in het winkeltje, kwam een jonge vrouw met haar vriend rondsnuffelen welke producten ze wilde meenemen. Ze zei, in een mix van verbazing, enthousiasme en ontroering:

“Jij kent mij vast niet meer, maar ik woonde vlakbij de winkel in de Oosterstraat en kwam daar vaak. Toen ik moest verhuizen omdat het niet goed met mij ging, gaf jij mij dat kaartje met het gedicht. Ik moest daarna nog vier keer verhuizen, omdat ik steeds niet op de juiste plekken terechtkwam. Maar ik nam jouw kaartje steeds mee naar mijn nieuwe adres. Nu woon ik weer in Leeuwarden en het gaat steeds beter met me. Ik heb nu ook een hele lieve partner. Als er een nieuwe winkel komt en ik iets kan doen, wil je dan aan mij denken? Mijn hoofd zit soms heel vol, maar ik wil heel graag doen wat ik kan.”

Ze wachtte mijn antwoord amper af, want ze wilde haar vriend zijn aandacht trekken.

“Kijk, dit is die mevrouw van die ene winkel die bij dat gedicht hoort.”

Ik zag hoe liefdevol haar vriend naar haar keek. Ik wist dat hij haar nu nóg beter begreep.

Mijn antwoord op haar vraag was natuurlijk een volmondig “ja”.

Want terwijl ze haar verhaal deed, kwamen mijn herinneringen aan deze prachtige jonge vrouw terug. Er zijn zoveel van dit soort momenten geweest in de winkel.Het was een onbetaalbaar cadeau dat ze dit met mij deelde. Dat raakte mij diep en zette de kroon op een toch al prachtige dag.

Conclusie:

We maken het verschil als we onszelf daadwerkelijk verbinden, bijvoorbeeld in een winkel maar ook op andere manieren. Kom je daarom inspiratie opdoen de 21ste? Als de nachten daarna ook weer letterlijk korter worden gaan we me elkaar aan de slag om een mooie toekomst mogelijk te maken!

Ben je erbij? Stuur je mij dan even een mailtje om te laten weten met hoeveel personen?