Het is eigenlijk een december-klus: iets met muziek doen. Ik doe het al jaren, met Robert in gedachten. Muziek helpt om dingen een plek te geven, te verwerken, er betekenis aan te geven.

Ik begon dit jaar, als goed voornemen, om elke maand een nummer te kiezen dat de maand samen zou vatten. Ik kon nog niet weten dat het een behoorlijke achtbaan zou worden… Dus ik maak maar alvast een tussenstand. 😉

Vandaag deel ik het verhaal van januari.

Januari – Stef Bos – Later als ik dood ben

Begin januari overleed iemand die lang onderdeel was van mijn leven. Dat bracht veel emotie teweeg — meer dan ik had kunnen vermoeden.

Een zin uit een nummer van Stef Bos slaat de spijker op de kop voor mij:

“Later als ik dood ben, wil ik de vader worden die ik door mijn onvermogen nooit heb kunnen zijn.”

Het is rauw, maar eerlijk. Ik had een complexe relatie met deze persoon, maar ik was zeker met hem verbonden. Nog steeds. Ik zag destijds al dat hij, door onvermogen, niet door onwil, dingen niet prettig aanpakte in het leven. Maar veranderen kon ík dat helaas ook niet.