Met een nieuwe tafel begint er ook een nieuw verhaal.
Want wat gebeurt er allemaal wel niet aan een keukentafel?

Naast eten natuurlijk nog veel meer: werken, spelen, knutselen, bijkomen, huilen, geluk vieren, gesprekken voeren, mijmeren en gewoon ZIJN.

Met het geld dat ik van mijn overleden tante heb gekregen wilde ik iets bijzonders doen. Iets dat zou blijven. Iets dat zelfs mij met gemak gaat overleven. Als timmermansdochter hou ik enorm van hout. En ik hou minstens zo veel van goede gesprekken en tafelen (liefst tijdens een hutsieflutsie maaltijd natuurlijk 😉). Dan is de keuze voor een tafel gemaakt door Stadshout Leeuwarden eigenlijk een heel logische.

Ithran van Stadshout is een vakman met gevoel voor hout. Hij ziet in ruwe planken al het eindresultaat. Ik vertrouwde hem daarin bijna blind, al heb ik zelf wél gekozen hoor, dat dan weer wel.

Toen ze dit prachtige exemplaar kwamen afleveren, liet ik ze mijn snijplank zien. Ook een van hen, van toen ze net begonnen waren. Omdat hun planken toen nog lagen te drogen, maakten ze snijplanken van oude kastdeurtjes, van kasten die zelfs in de kringloop geen plek meer vonden. Die snijplank gebruik ik inmiddels bijna dagelijks, al zo’n vijf jaar.

Hoe bijzonder is het om daar nu een tafel naast te hebben staan, als stille getuige van zoveel verhalen die nog gaan komen?

Dus schuif gerust eens bij mij aan. Voor een maaltijd, een bak koffie of thee, of een goed gesprek. Een combinatie is uiteraard ook mogelijk. Tot gauw!