Het zomert nog even na, en ik wen rustig aan nieuwe rollen en klussen. Deze zomer ontdekte ik dat ik versnipperd bezig was: acht projecten tegelijk, veel dingen ‘even’ doen, altijd haast. Het voelde niet goed en kostte vooral energie.
Daarom koos ik voor focus. Acht projecten werden er vier:
-
twee grote, die inkomen én vervulling geven;
-
twee kleinere, waar ik me als vrijwilliger inzet en blij van word.
Eerst over de twee kleintjes:
-
Het wekelijkse Streekboer-afhaalpunt, samen met een team van acht vrijwilligers. Ik blijf daar altijd weer van genieten, er zijn echt altijd prachtige gesprekken met de klanten. Het is meer een feestje dan vrijwilligerswerk om op het afhaalpunt te staan!
-
Land van Ons, een burgerinitiatief dat landbouwgrond opkoopt en biologisch verpacht om biodiversiteit te versterken. (liefst gangbare) en die vervolgens biologisch verpacht om de biodiversiteit te vergroten. Ook dit voelt ontzettend zinvol. Mijn kennis om mensen enthousiast te maken voor zulke initiatieven komt hier goed van pas.
De twee groten:
-
Ons Eten – een initiatief in Groningen dat inwoners bewuster wil maken van eerlijke en gezonde voedselkeuzes, en dit ook op de lokale politieke agenda zet.
Er zijn al veel opties, maar nog te weinig mensen weten die te vinden. Bovendien zijn ze vaak niet voor elke beurs toegankelijk. Gezond en eerlijk eten kunnen we dan wel niet direct goedkoper maken, maar door het onderwerp op de lokale politieke agenda te zetten, hopen we financiële middelen vrij te maken. Net zoals veel supermarktproducten dankzij EU-landbouwsubsidies goedkoop kunnen worden aangeboden, willen we dat ook mogelijk maken voor lokaal, biologisch en agro-ecologisch voedsel.
- Centrum Pacha Mama – de plek waar ik woon en werk. Deze plek wil graag door meer groepen gevonden worden, daar zet ik met met de andere bewoners voor in. Tot nu toe is er nog weinig gedaan met voedsel. Logisch dat ik daar ook mijn bijdrage lever door voedende activiteiten te gaan organiseren. Eten volgens de principes van de Blue Zones (of zoals wij zeggen: Bloeizones) past immers perfect bij een plek die Pacha Mama – Moeder Aarde – heet.En dan is daar nog de SRV-wagen: eindelijk klaar, maar het seizoen is voorbij. Geen probleem – in de winter klussen we binnen bij Pacha Mama, zodat we in het voorjaar weer groepen kunnen ontvangen. Dan kun jij ook langskomen in de wagen voor lekkere, lokale en houdbare producten.
Kortom: Minder projecten, meer aandacht. En dat voelt goed.