Het tegendeel bleek waar. De groei ging traag maar snel genoeg voor ons. Wij hadden geduld om ons plan waarin wij geloofde te blijven voeden.

Waarom lukt het nu wel om de winkel te laten floreren? Ook zo’n mooie vraag die vaak wordt gesteld!

Voor een goed antwoord gaan we eerst even een klein stukje terugkijken:
De eerdere winkel is in 2024 gesloten. Dat was aan de orde omdat de energierekening destijds door de energiecrisis veel te hoog werd. Dat de winkel sloot lag dus niet aan het feit dat het niet goed liep!

Het tegendeel bleek waar. De groei ging traag maar snel genoeg voor ons. Wij hadden geduld om ons plan waarin wij geloofde te blijven voeden.

Destijds investeerde we met privégeld van onszelf als initiatiefnemers. Dat was toen ook omdat we erin geloofden en we vonden dat we moesten laten zien hoe we het voor ons zagen die eerlijke en gezonde voedselketen. Want op papier geloofde niemand in het idee om rechtstreeks in te kopen en daar vervolgens markt voor te vinden. Veel te duur, veel te weinig marge, niet genoeg mensen willen dat.

Het belangrijkste verschil is nu dat we de coöperatieve winkel (en dus de kosten) pas gaan draaien als, de klanten die nodig zijn om de basis te vormen, er zijn.

Dat is een heel groot verschil met hoe het was: toen moesten we zelf (privé) de kosten al wel dragen, maar nog zonder de omzet die nodig was. Die groeide immers gestaag door in de door ons geplande tijd. Totaan de inflatie en de daarop volgende energiecrisis dus…

Hoe gaat het dan nu?
We vinden nog steeds dat het belangrijk is en dus willen we dat de winkel terug moet komen in Leeuwarden en later ook in Groningen en Assen moet ontstaan.

Daarom vliegen we het nu anders aan:

  • Eerst 300 mensen vinden die zich verbinden aan het concept en € 500,- eenmalig kunnen investeren om daarna in hun winkel weekboodschappen te doen. Deze groep zorgt ervoor dat de winkel financieel gezond is vanaf het begin.
  • De stichting die is overgebleven na het opheffen van de voormalige coöperatie verzameld eerst die 300 mede-eigenaren/klanten.
  • Zodra die er zijn richten we weer een coöperatie op die zelfstandig draait en ondersteuning krijgt vanuit de stichting.

Precies dus zoals we het ook in de vorige winkel hadden georganiseerd.

  • Lees HIER de statuten van de voormalige coöperatie (die we dus opnieuw gaan oprichten als we een lijst van 300 namen hebben). Alleen de aantallen en bedragen zijn iets aangepast. We kiezen voor iets meer leden en een iets lagere investering.
  • Lees HIER de statuten van de intact gebleven stichting.
  • Of bekijk HIER de beknopte presentatie.
  • 300 mede-eigenaren beslissen samen mee hoe we de winst herinvesteren. De bedoeling is om maatschappelijke impact te maken en gaat dus niet over het maken van financiële winst.
  • De coöperatie moet wel financieel gezond zijn. Daarom hebben we een richtlijn voor het bedrag dat je per persoon per week in de winkel koopt zodat iedereen weet of we op koers liggen. De winkel krijgt weer een compleet assortiment zodat je er het grootste deel van je boodschappen kunt kopen.

De tijd, aandacht en energie gaat nu dus zitten in het vinden van de mensen die de basis vormen, maar dat is nog zonder dat er vaste kosten zijn voor het pand en dergelijke.

Een behoorlijk groot verschil dus waardoor ik deze serieuze poging toch weer zinvol vind.

Ik voel simpelweg dat ik het wil doen omdat het een wezenlijk ding is wat ik bij te dragen heb: de verbinding tussen de mensen concreet maken die voelen dat we samen het vermogen hebben iets daadwerkelijk neer te zetten voor gehele gemeenschap. Van boer & leverancier tot klant met de winkel als verbindende schakel, ik zie het als een mini afspiegeling van een ideale samenleving. Ik stop gewoon niet voordat het gelukt is. 😉

En ik spreek steeds wel over we. We is in dit geval het team aan vrijwilligers dat is blijven ontstaan en zorgt voor de pop-upwinkel en het afhaalpunt in de Blokhuispoort. Zonder dit team zou ik het niet kunnen!