Januari:
Afronden, leeghalen, opslaan. Dat was wat januari was.

Februari:
Met het nieuwe aspirant bestuur onderzoek doen en een toch een beetje treurige conclusie te trekken; Het gaat niet lukken als zelfstandige entiteit. Het is slimmer om de krachten te bundelen. De Streekboer is een logische partij. We waren steeds al partners in crime tenslotte.

Financieel afronden en uitschrijven van de coöperatie nam nog wel wat meer tijd in beslag. Ik heb de bureaucratie tot in de diepste krochten moeten verkennen maar het is gelukt om het uiteindelijk allemaal netjes af te ronden (officieel pas in september!) en af te sluiten. Eind goed al goed… De Stichting bleef bestaan!

Maart:
Alle mede eigenaren vragen of ze mee willen doneren zodat de energie niet verloren gaat. De meeste wilde en konden dat. Dus er bleef een fijn budget over om wie weet een nieuwe winkel mee te starten?

April:
Het marktenseizoen begint. Is dit een goed alternatief voor mijn winkelhart…??? Het viel eerlijk gezegd een beetje tegen. De contacten waren te vluchtig, het werkte heel anders dan de winkel met het complete aanbod.

Mei:
We vinden een prachtig vrijwilligersteam dat de afhaalmomenten gaat verzorgen. Ronny en ik deden het nog om en om, maar steeds vaker moest ik ook op andere plekken zijn. Maar liefst 8 mensen draaien elk maand in een duo het afhaalpunt dat een onverminderd succes is. We zijn van januari tot en met augustus welkom bij onze voormalige buren. Dan moeten we een ander plekje hebben gevonden. We zijn heel blij met deze tussenoplossing!

Juni:
Ik kom er achter dat markten inderdaad niet werken, maar lezingen en gastlessen wel! We bouwen ook een deel van de oude winkel op in de loods van de Streekboer. Zo leuk om elke keer als ik daar kom ‘ons’ winkeltje weer terug te zien en dat het volop in gebruik is in haar nieuwe functie als inpakstation en afhaalplek.

Juli:
We winnen dit jaar de duurzame 30 wel! Heel trots op deze mooie opsteker! En we schaffen het statiegeld af. YEAH, want daar werd niemand blij van. Van het afschaffen wel!

Augustus:
Tijdens mijn vakantie kon k het niet laten. De nieuwe gedeputeerde wil de rem op bio terwijl ik er juist gas op wil. Mijn boosheid zorgt ervoor dat ik een stuk schrijf vanuit mijn hangmat. Het wordt geplaatst in de krant! De publicatie in de krant en levert veel reactie op.

September:
We hebben een nieuw afhaalpunt gevonden. Want we openen de winkel van De Streekboer in de Blokhuispoort. Het is ini-mini, maar het is gelukt om met de overige spullen nog een winkeltje in te richten.

Ik ga door het vertrek van twee collega’s deels ook klantenservice doen, en wat blijkt: de inhoudelijke vragen waar niet altijd genoeg tijd voor was vind ik heerlijk om te beantwoorden. Ik ben dus meer gaan schrijven voor de nieuwsbrief en meer over het concept en de keuzes die we maken gaan uitleggen.

Oktober:
We houden een klantenonderzoek: jullie vinden lokaal en rechtstreeks inkopen het belangrijkste, gevolgd door onbespoten voedsel dat zonder kunstmest is geteeld. Mooi, dan zijn we dus duidelijk op de goede weg. Lokale duurzame boodschappen, het stond niet voor niks op onze gevel. Het blijkt ook te zijn wat mensen graag willen. We mogen zelfs wel iets hoger aan de wind gaan varen dus.

November:
Geloof het of niet maar we verhuizen alweer. Maar dit keer inpandig en kan de stamtafel mee. Dat voelt goed!

December:
Het cadeaupakket-seizoen bloeit weer op, de uitgestelde boodschappen lopen weer, de krioel-route kan weer gelopen worden, het gedicht is terug! De mini bieb floreert. Er kunnen weer doppen worden ingeleverd voor de hulphonden. Het statiegeldlabel op cadeauverpakkingen is terug van weg geweest. Een aantal producten is weer op bulk te koop.

Het enige puntje is… Door de mini winkel voel ik nog meer het belang van fysieke winkels. Zou ik in 2024 toch weer eens gaan kijken hoe dat coöperatieve model zou kunnen werken onder de vlag van een grotere organisatie? Want het zou moeten kunnen? Toch?!

Voor nu allemaal hele fijne dagen en alvast alle goeds voor 2024!

Lees hier het jaar overzicht van 2023 terug