Maar ze wil ook niet meer bijdragen aan de consumptiemaatschappij. Altijd maar meer en nog eens meer spullen. Bah, ze is er helemaal klaar mee! Maar wat dan? Dan zijn er gelukkig de upcycle cadeaus!

Het is een veel gehoorde uitspraak: "Ik hoop zo dat jullie het redden. Jullie hebben lef gecombineerd met daadkracht. Dat zijn precies de dingen die nodig zijn om dromen waar te maken. Deze winkel MOET gewoon verder groeien. We hebben dit ECHT nodig!

Koffie is een lastpak als het om duurzaamheid gaat... Is dat wel waar???

Ze is inmiddels echt een vaste klant. Met een aantal tassen, deels leeg, deels al vol en een bundeltje boodschappenbriefjes komt ze binnen...

Tes trekt haar neus op. Met een vies gezicht haalt ze een fles yoghurt uit de koelkast en loopt ermee naar de toonbank. "Ik moest dit kopen van mijn moeder..." Maar dit is toch niet meer goed???

Willem stapt wat schuchter de winkel in. Of we ook granaatappelsap verkopen vraagt hij tegelijk zelf al nee schuddend. En inderdaad, ik knipoog en zeg dat ik nog geen Friese granaatappelstruik heb kunnen ontdekken.